مهندس دهش بعد از فارغ‌التحصیل شدن از آمریکا به ایران بازگشت و در اواخر دهه ۳۰ فناوری نوین تهویه مطبوع را از آمریکا به ایران آورد و با تاسیس ساراول فرآیند انتقال فناوری و مهندسی مجدد سیستم‌های هواساز را بنیان گذاشت و در کنار تولید به صادرات محصولاتش اقدام کرد. کار دیگر مرحوم دهش، پرورش و تربیت مهندسان و مدیران صنعتی بود تا در کنارش در ساراول و دیگر شرکت‌های نوظهور، زمینه تولید صنعتی محصولات ایرانی را فراهم کنند. همکارانش در ساراول درباره ویژگی‌های مدیریتی می‌گویند: مهندس دهش در کار به نظر مدیران و اعضای تیمش گوش می‌داد و شخصیتی مشورت‌گرا بود، نظرها و تصمیماتش را در جلسه بیان می‌کرد و از مدیران نظرخواهی می‌کرد، اگر جمع‌بندی تیم مخالف نظراتش بود، نظر تیم را می‌پذیرفت.
نکته دیگری که شخصیت مهندس دهش را برجسته‌تر می‌کرد، تعهدش به کارگران بود. او بسیار مقید بود تا اول ماه حتما پرداخت حقوق انجام شود و این خط قرمزش بود. به مساله رفاهی نیروها نیز بسیار توجه می‌کرد و با تشویق‌های مادی، انگیزه نیروی کارش را بالا می‌برد. در بحران‌های مالی که تولید همواره با آن روبه‌روست نیز از حساب شخصی، کمبودها را جبران می‌کرد تا تولید متوقف نشود. مهندس دهش از جمله نیکوکاران گمنامی بود که جز ساخت خوابگاه دختران دانشگاه تهران، انبوهی از کارهای خیرش پنهان از افکار عمومی است. او سرشار از عشق به ایران بود و بی‌منت و مخلصانه به مردم عشق می‌ورزید و به گمانم افتخار به «ایرانی بودن» بارزترین ویژگی این چهره نامدار صنعت ایران است. درگذشت مهندس هدایت‌الله دهش یکی از چهره‌های ماندگار و پیشگام صنعت نوین ایران را به همه فعالان صنعتی تسلیت می‌گویم و امیدوارم «با افتخار ساخت ایران» روی تمام کالاهای ایرانی نقش ببندد.
